„Paryż Belle Époque. Sekrety miasta świateł” autorstwa Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk i Marty Orzeszyny to książka, która przenosi czytelnika w czasy przełomu XIX i XX wieku, ukazując Paryż jako centrum artystyczne, kulturalne i społeczne ówczesnej Europy. Autorki, z pasją i precyzją, przedstawiają miasto w jego pełnej krasie, nie pomijając również jego ciemniejszych stron.​

Paryż przełomu XIX i XX wieku był miejscem dynamicznych przemian. Z jednej strony, miasto tętniło życiem artystycznym i kulturalnym, z drugiej – borykało się z problemami społecznymi i ekonomicznymi. „Paryż Belle Époque” ukazuje te kontrasty, prezentując zarówno blask, jak i cień ówczesnej stolicy Francji.​

Belle Époque, czyli „piękna epoka”, to okres w historii Francji trwający od końca XIX wieku do wybuchu I wojny światowej. Był to czas stabilności politycznej, rozwoju gospodarczego oraz rozkwitu sztuki i kultury. Paryż stał się wówczas centrum artystycznym i intelektualnym Europy.​

W tym okresie Paryż przeżywał dynamiczny rozwój. Modernizowano miasto, budując nowe bulwary, mosty i budynki. Wprowadzono innowacje technologiczne, takie jak elektryczność czy tramwaje elektryczne. W sferze kulturalnej dominowały impresjonizm, symbolizm oraz narodziny nowoczesnego teatru i muzyki.​

Paryż był miejscem, w którym tworzyli najwybitniejsi twórcy tamtej epoki. Emil Zola, Marcel Proust, Henri Toulouse-Lautrec, Edgar Degas, Claude Monet – to tylko niektórzy z nich. Ich dzieła ukazywały życie miasta, jego blaski i cienie, tworząc niezatarte ślady w historii literatury i sztuki.​

W Paryżu istniały liczne miejsca, które były centrum życia artystycznego. Montmartre, z jego kawiarniami i kabaretami, stał się symbolem bohemy artystycznej. Miejsca takie jak Moulin Rouge czy Le Chat Noir przyciągały artystów, pisarzy i intelektualistów z całego świata.​

Codzienne życie w Paryżu było pełne kontrastów. Z jednej strony, arystokracja i burżuazja cieszyły się luksusowym życiem, uczestnicząc w balach, operach i wystawach. Z drugiej strony, robotnicy i biedota żyli w trudnych warunkach, często w slumsach miasta.

Kobiety odgrywały ważną rolę w społeczeństwie Paryża. Były muzą dla artystów, uczestniczyły w życiu kulturalnym, a także zaczynały walczyć o swoje prawa. Postacie takie jak Sarah Bernhardt czy Louise Weber stały się ikonami tamtej epoki.​

Paryż był również miejscem licznych romansów, skandali i kontrowersji. Związki artystów, burzliwe romanse i publiczne skandale były na porządku dziennym. Miasto stało się symbolem wolności obyczajowej i wyzwolenia seksualnego.​

Wielu Polaków osiedliło się w Paryżu w okresie Belle Époque. Byli to zarówno artyści, jak i politycy czy działacze społeczni. Ich obecność w mieście miała duży wpływ na życie kulturalne i polityczne Paryża.​

W Paryżu można znaleźć liczne ślady polskiej obecności. Pomniki, tablice pamiątkowe czy miejsca związane z Polakami przypominają o ich wkładzie w historię miasta.​

Paryż Belle Époque był miastem pełnym kontrastów. Luksus i bieda, sztuka i ubóstwo, miłość i skandal – wszystko to współistniało w tej niezwykłej metropolii. „Paryż Belle Époque. Sekrety miasta świateł” ukazuje te kontrasty, prezentując miasto w jego pełnej złożoności.​